Sylabus
1. Dwie „wielkie reformy teatru” - wprowadzenie
2. Misterium zgrozy i urzeczenia - teatr Jerzego Grotowskiego
3. Ku teatrowi źródeł - Gardzienice, Pieśń Kozła, Wierszalin…
4. Rytuał słowa w teatrze - Kazimierz Dejmek
5. Między śmietnikiem a wiecznością - teatr Tadeusza Kantora
6. Teatr plastyczny - Józef Szajna
7. Szkoła Brechta - teatr Konrada Swinarskiego
8. Teatr esencji wątpliwej - Jerzy Jarocki
9. Poszukiwanie nowej formy i mitów - teatr Krystiana Lupy
10. Elitarny Teatr Narodowy - Jerzy Grzegorzewski
11. Cudowne dziecko polskiej sceny - Grzegorz Jarzyna
12. Przeciw wszelkim konwencjom - teatr Krzysztofa Warlikowskiego
13. Teatr „bez motta” - Anna Augustynowicz
Anotace
Zajęcia będą miały charakter konwersatorium, podczas którego rozmawiać będziemy o najważniejszych polskich reżyserach teatralnych II połowy XX wieku oraz ich wizjach teatru. Na podstawie tekstów teoretycznych, recenzji oraz analizy samych spektakli postaramy się wyznaczyć podstawowe cechy twórczości każdego z nich, a także zastanowimy się, jak wpłynęli na kształt dzisiejszego polskiego teatru.
Podczas każdego z seminariów studenci będą pokrótce prezentować zagadnienia wprowadzające w tematykę zajęć (sylwetka reżysera, kategorie estetyczne, kontekst artystyczny itp.), następnie obejrzymy fragmenty wybranych spektakli i będziemy je analizować na podstawie zdobytych informacji oraz własnych spostrzeżeń. Rozmawiać będziemy również o znaczeniu tradycji w historii polskiego teatru, a także o zmianach zachodzących w języku polskiego teatru w II połowie XX wieku.