Aan het eind van de 19e eeeuw veranderde de perceptie van dieren aanzienlijk, wat te maken had met de evolutietheorie en andere nieuwe ideeën. Dat beïnvloedde ook vele Nederlandse socialist georiënteerde schrijvers.
Met gebruik van de literary animal studies, de lezing gaat erin op hoe dieren in hun werken werden gerepresenteerd. De meeste onderzochte schrijvers presenteren dieren als voelende wezens, wat ook weerspiegeld wordt in hun promotie van het vegetarisme.
Herman Heijermans neemt daarentegen een meer ambivalente positie in.